Veel van de producten die we kopen zijn gemaakt in bedenkelijke omstandigheden. Denk bijvoorbeeld aan de productie van koffie, kleding en elektronica. Hebben wij een rol hierin als consument? Kunnen we verantwoordelijk worden gehouden? Of verleent onze onwetendheid ons een excuus?

Discussies over verantwoordelijkheid gingen vaak over vrijheid en controle (in hoeverre we verantwoordelijk zijn, als we geen controle hebben over wat we doen). Recent is de aandacht verschoven naar een andere dimensie van verantwoordelijkheid: kennis. De vraag is in hoeverre we verantwoordelijk zijn, als we niet op de hoogte zijn van het leed dat we aanrichten.

Bestaande visies gaan veelal uit van het perspectief van de handelende persoon. Als je vanuit jouw eigen perspectief gezien niets verkeerd doet  -en je bent niet uitdrukkelijk nieuwsberichten en andere informatie over je aankopen uit de weg gegaan, dan valt jou als consument niets te verwijten. Het probleem is dat deze visies weinig aandacht hebben voor het feit dat meer informatie soms wel degelijk aanwezig is (over de slechte werkomstandigheden in de fabrieken of mijnen, maar ook over fairtrade alternatieven die steeds meer opkomen).

 

Op deze avond zullen we kijken wanneer we verantwoordelijk zijn voor onze eigen onwetendheid  en bespreken we waar de grens precies ligt. We gaan dit doen aan de hand van een serie gedachte-experimenten.