Epker's beeldende werk is de afgelopen drie decennia beïnvloed door een schaar van filosofen. Tijdens zijn studie aan de kunstacademie raakte Epker gefascineerd door Nietzsche, Heidegger en Bataille.  Wat later ontdekte hij de Franse postmoderne filosofen zoals Lyotard, Derrida en Baudrillanrd.

In 2007, toen hij Van den Brambussche's 'Postmodernisme, een intertekstueel woordenboek' las, realiseerde hij zich ineens hoeveel invloed al 't gelezene heeft gehad op zijn werk. En ook dat een kritiekloos omarmen van postmodernistische uitgangspunten gemakkelijk kan leiden tot een betekenisloos en deprimerend cultuurrelativisme.

Onverschrokken verder vorsend ontdekte hij paradigma's van hedendaagse filosofen die dit gevaar proberen te bezweren: de waarheidsprocedures van Badiou, de profanaties van Agamben en de affirmatie van het immanente van Han.

 

In de lezing zullen begrippen als 'werkelijkheid', 'waarheid' en de 'oorsprong van het kunstwerk' telkens de leidraad zijn.

Vanzelfsprekend zal Epker ook kunstwerken van eigen hand gaan tonen.

 

​