'Vertrouwen in de toekomst', dat is de bezwerende titel dat het regeerakkoord 2017 meekreeg. Nog geen maand later wordt de Tweede Kamer door de minister van Binnenlandse Zaken gewaarschuwd voor nepnieuws waarmee de Russen onze democratie proberen te ondermijnen. De dagen erna werd dit door de media breed uitgemeten, maar uiteindelijk bleken er geen concrete aanwijzingen te zijn dat dit in Nederland het geval was. Dit is slechts één voorbeeld van de wijze waarop de 'waan van de dag' ons vertrouwen in instituties als politiek, wetenschap en media ondermijnt. Ons geloof in waarheid, authenticiteit en integriteit heeft danig te lijden onder hun tegenhangers: schijn, nep en manipulatie. Waar verlichtingsfilosofen nog geloofden dat kennis en informatie de burger zouden verlichten en emanciperen, moeten we misschien vaststellen dat de informatie-revolutie vooral verwarring, onzekerheid en angst teweeg brengt. De vraag die dit oproept is: moet (en kan, anno 2018) het vertrouwen in sociale instituties worden hersteld, of moet de burger juist een sceptische houding cultiveren, en meer leren vertrouwen op zichzelf? En hoe kunnen inzichten uit de oosterse filosofie hier bij helpen?

Edward van der Tuuk studeerde sociale filosofie, wetenschap & samenleving, en ethiek aan de Rijksuniversiteit Groningen. Zijn voorstel voor een coöperatieve wijkraad op basis van loting wordt momenteel in praktijk gebracht in de Groningse Oosterparkwijk.